مقدمه راههای جلوگیری از بارداری
کنترل یا جلوگیری از بارداری، شامل استفاده از استراتژی ها، دارو ها و یا وسایلی است که برای پیشگیری از بچه دار شدن کاربرد دارند. به طور کلی انواع مختلفی از روش های جلوگیری از بارداری وجود دارد که افراد میتوانند بر اساس میزان سلامتی بدن، نیاز به پیشگیری از عفونت های مقاربتی، میزان راحتی، عدم وجود حساسیت و... یکی از آنها را انتخاب کنند. در همین ارتباط، ما در ادامه قصد داریم شما را با روش های جلوگیری از بارداری قبل از رابطه و بعد از رابطه آشنا کنیم. با عروسکو سایت بزرگ راهنمای عروسی همراه باشید.
مهمترین روش های جلوگیری از بارداری، قبل از داشتن رابطه عبارت اند از:
روش های ممانعتی (روش های غیر هورمونی)
روش های ممانعتی، میتوانند با مسدود کردن مسیر حرکت اسپرم به سمت تخمک، از بارداری جلوگیری کنند. مهمترین موارد این روش ها عبارت اند از:
استفاده از کاندوم یکی از روش های جلوگیری از بارداری است که میتواند از انتقال عفونت های مقاربتی (STIs) نیز محافظت کند. به گفتهی مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، کاندومهای مردانه، در صورت استفاده صحیح، تقریباً چیزی بیشتر از 80 درصد در برابر بارداری موثر هستند.
اکثر کاندومهای مردانه از مواد لاتکس ساخته میشوند، اما انواع دیگری از آنها برای افرادی که به لاتکس حساسیت دارند نیز در دسترس است.
اگر هنگام رابطه از مواد روان کننده استفاده میکنید، بررسی کنید که آیا این مواد با نوع کاندوم مورد استفادهی سازگار است یا خیر. به عنوان مثال، کاندوم های دارای جنس لاتکس را میتوان تنها با مواد روغنی دارای پایه آب استفاده کرد.
کاندوم های زنانه یکی دیگر از روش های ممانعتی پیشگیری از بارداری میباشند که در داخل واژن جای میگیرند. این ها مانند انواع دیگر استراتژی های ممانعتی با جلوگیری از ملاقات اسپرم با تخمک، از بارداری ناخواسته جلوگیری میکنند. بر اساس گزارشات سازمان CDC، کاندوم های زنانه تا چیزی حدود 79 درصد، در پیشگیری از بارداری موثر میباشند.
کنترل یا جلوگیری از بارداری، شامل استفاده از استراتژی ها، دارو ها و یا وسایلی است که برای پیشگیری از بچه دار شدن کاربرد دارند.
دیافراگم نیز مانند کاندوم زنانه، برای پیشگیری از بارداری، در داخل واژن قرار میگیرد. برای رسیدن به بالاترین کارایی این وسیله، توصیه میشود قبل از داشتن رابطه، بر روی دیافراگم از اسپرم کش و یا spermicide استفاده شود. هنگامی که دیافراگم با اسپرم کش مورد استفاده قرار بگیرد، تخمین زده میشود نزدیک به 90 درصد میتواند از بچه دار شدن جلوگیری کند.
برای استفادهی صحیح از دیافراگم، باید قبل از رابطه آن را به واژن وارد کرده و بعد از 24 ساعت آن را خارج کرد.
توجه داشته باشید دیافراگم ها در برابر انتقال بیماری های مقاربتی موثر نیستند.
کلاهک دهانهی رحم که به نام FemCap نیز شناخته میشود، یک ابزار فنجان مانند سیلیکونی نرم است که در عمق واژن جای گذاری میشود. این ابزار جلوگیری از بارداری، دارای اثربخشی حدوداً 70 تا 85 درصد است و محافظتی در برابر بیماری های مقاربتی ارائه نمیکند.
اسفنج های ضد بارداری، یکی دیگر از وسایل و روش های جلوگیری از بارداری غیر هورمونی میباشند که میتوان آنها را بدون نسخه از داروخانه ها خریداری کرد. این اسفنج که از فوم پلی اورتان ساخته شده، حاوی اسپرم کش است و مانند کاندوم های زنانه، کلاهک دهانهی رحم و دیافراگم، در اعماق واژن قرار میگیرد تا از ورود اسپرم به رحم جلوگیری کند. استفاده از این اسفنج به تنهایی 76 تا 88 درصد اثربخشی دارد، اما استفاده از آن به همراه کاندوم، خطر بارداری را تا حد بسیار زیادی کاهش خواهد داد.
اسپرم کش ها یک نوع مادهی شیمیایی میباشند که میتوانند قدرت باردار سازی تخمک اسپرم را غیرفعال کنند. این داروی ضد بارداری را میتوان بدون نسخه از داروخانه ها تهیه و به همراه انواع دیگر روش های جلوگیری از بارداری، مانند کاندوم، استفاده کرد.
اسپرم کش در صورت استفادهی تنها، تقریباً 71 درصد اثربخشی مطمئن دارد و به مدت 60 دقیقه نیز موثر باقی خواهد ماند.
اسپرم کش ها را باید حداقل 10 دقیقه قبل از شروع رابطه جنسی در نزدیکی دهانه رحم قرار داد.
روش های جلوگیری از بارداری هورمونی، با متوقف ساختن فرایند تخمک گذاری (آزاد شدن تخمک از تخمدان)، از بچه دار شدن جلوگیری میکنند. این نوع استراتژی پیشگیری از بارداری، نمیتواند هیچ گونه محافظتی در برابر بیماری های مقاربتی ارائه دهد. مهمترین موارد این روش ها عبارت اند از:
استفاده از قرص های ضد بارداری، یکی از محبوب ترین و رایج ترین روش های جلوگیری از بارداری به شمار میآید. این قرص ها که حاوی هورمون های زنانهی استروژن و پروژسترون میباشند، همانطور که در بالاتر نیز گفته شد، برای جلوگیری از آزاد شدن تخمک در چرخه های ماهانه مورد استفاده قرار میگیرند. اگر در بدن یک زن تخمک گذاری اتفاق نیفتد، بارداری نیز اتفاق نخواهد افتاد. زیرا تخمکی برای لقاح وجود ندارد.
علاوه بر جلوگیری از تخمک گذاری، هورمونهای موجود در قرصهای ضدبارداری میتوانند بر پوشش داخلی رحم تأثیر گذاشته و چسبیدن تخمک به دیوارهی رحم را سختتر کنند. همچنین، قرصهای ضدبارداری با ضخیم تر کردن مخاط اطراف دهانهی رحم، ورود اسپرم به رحم و رسیدن به تخمکهایی که ممکن است آزاد شده باشند را سختتر میکند.
با این سه تجهیز دفاعی کارآمد در برابر بارداری، این قرصها اگر به صورت صحیح مصرف شوند، بیش از 99 درصد موثر میباشند. با این حال، با استفادهی معمولی، تاثیر آنها تقریباً 95 درصد خواهد بود.
پچ ضد بارداری یک نوع پارچهی چسبندهی کوچک است که هورمون های مربوطه را از طریق پوست به بدن ترشح میکند. این پچ که عملکردی مانند قرص ها دارد، در صورت استفادهی صحیح 99 درصد موثر است. در استفادهی معمولی نیز تاثیرش به 90 خواهد رسید.
یک پچ ضد بارداری را میتوان روی موارد زیر قرار داد:
-کمر
-باسن
-معده
-بالای بازو
-استفاده از روش های تزریقی
واکس ضد بارداری یکی دیگر از روش های هورمونی جلوگیری از بارداری است، که هورمون پروژسترون را در جریان خون آزاد میکند. این ها معمولا باید هر 12 هفته یک بار تزریق شوند؛ و با فرض اینکه به موقع دریافت شوند، بیش از 90 درصد تاثیرگذار خواهند بود.
پس از توقف تزریق واکسن پیشگیری از بارداری، ممکن است تا ۱۰ ماه یا گاهی بیشتر زمان نیاز باشد تا باروری به حالت عادی برگردد.
دستگاههای داخل رحمی یا IUD ها و ایمپلنتها، انواعی از ابزارهای ضد بارداری طولانیمدت به شمار میروند که بیش از 99 درصد در پیشگیری از بارداری موثر هستند. این ها برای سالها دوام خواهند آورد و به محض ورودشان به بدن نیز، لازم نیست عمل دیگری برای جلوگیری از بارداری انجام شود.
آی یو دی وسیله ای کوچک برای جلوگیری از بچه دار شدن است که که پزشک آن را داخل رحم قرار میدهد. به طور کلی دو نوع IUD وجود دارد:
IUD هورمونی: این ها انواعی از IUD ها هستند که پس از نصب، حداقل به مدت 5 سال دوام خواهند آورد. IUD هورمونی به طور کامل تخمک گذاری را متوقف نمیکند، بلکه این وسیله با ضخیم کردن مخاط دهانهی رحم به عنوان وسیله ای برای پیشگیری از بارداری، از ورود اسپرم به رحم و همچنین سایر تغییرات هورمونی مربوطه جلوگیری خواهد کرد.
IUD بر پایه مس: این نوع آی یو دی بدون هورمون که با نام پاراگارد به فروش میرسد، با سیم مسی پوشانده شده و اسپرم هایی را که در تلاش برای ورود به رحم و بارور کردن تخمک هستند را از بین میبرد. یک IUD مسی تقریباً میتواند 10 سال از بارداری جلوگیری کند.
استفاده از ایمپلنت ها یکی دیگر از روش های جلوگیری از بارداری هورمونی است. برای بهره بردن از کارایی این روش، پرستار یا پزشک، میله ای به اندازهی چوب کبریت را در بازوی فرد متقاضی قرار خواهد داد. این ایمپلنت با ترشح هورمون پروژسترون در بدن از تخمک گذاری جلوگیری میکند. CDC تخمین میزند که ایمپلنت ها نیز مانند IUD ها، بیش از 99 درصد منبع مطمئنی برای پیشگیری از بارداری هستند.
ایمپلنت ها نیاز به تعویض هر 3 سال یکبار دارند.
مهمترین روش های جلوگیری از بارداری، پس از داشتن رابطه عبارت اند از:
از حمام استفاده کنید.
پس از رابطهی جنسی به حمام بروید تا واژن و آلت تناسلی خود را از مایعات باقیمانده تمیز کنید. همچنین میتوانید روی توالت نشسته و با منقبض کردن عضلات تناسلی مایعات باقیمانده را خارج کنید. ادرار کردن نیز میتواند در این زمینه کمک کننده باشد.
از روش های پیشگیری از بارداری اورژانسی استفاده کنید.
در ارتباط با رابطهی جنسی محافظت نشده و یا عدم موفقیت در کنترل بارداری، میتوان از روش های پیشگیری اضطراری برای کاهش خطر بارداری استفاده کرد. مهمترین این روش ها عبارت اند از:
قرص های پیشگیری از بارداری اورژانسی: این ها قرص هایی هورمونی حاوی لوونورژسترول هستند که هر چه قدر فرد زودتر آنها را مصرف کند، موثرتر خواهند بود.
IUD مسی: IUD های مسی را میتوان تا ظرف 5 روز پس از رابطهی جنسی برای جلوگیری از بارداری در داخل رحم جایگذاری کرد.
توجه داشته باشید به علت خطرات جانبی، روش های اورژانسی پیشگیری از بارداری، نباید به جای روش های منظم کنترل بارداری استفاده شوند.
تا به اینجا به بررسی روش های جلوگیری از بارداری، قبل و بعد از رابطه پرداختیم. حال بیایید به برخی از سوالات مرتبط پاسخ دهیم.
علائم اولیه بارداری چه مواردی هستند؟
مهمترین علائم اولیهی بارداری عبارت اند از:
-پریود نشدن: به طور کلی پریود نشدن معمول ترین و اولین علامت بارداری به شمار میآید. اگرچه زنانی که دارای پریودهای نامنظم هستند ممکن است در ابتدا پریود نشدن را به عنوان علامت بارداری تشخیص ندهند.
-سینه های حساس و متورم: در اوایل دوران بارداری تغییرات هورمونی به وجود آمده ممکن است باعث شود سینه های شما نسبت به فشار و ضربه حساس شوند. این ناراحتی به دلیل سازگار شدن بدن با تغییرات هورمونی، پس از چندین هفته کاهش خواهد یافت.
-حالت تهوع به همراه یا بدون استفراغ: حالت تهوعی که میتواند در هر زمانی از روز یا شب اتفاق بیفتد، اغلب یک تا دو ماه پس از دوران بارداری شروع میشود. با این حال، برخی از زنان زودتر این احساس تهوع را تجربه خواهند کرد و برخی دیگر نیز هرگز آن را تجربه نمیکنند.
-افزایش میزان ادرار: در دوران بارداری، مقدار خون در بدن شما افزایش خواهد یافت و این باعث میشود کلیه ها ادرار بیشتری تولید کنند.
-خستگی: افزایش یافتن سطح هورمون پروژسترون در اوایل دوران بارداری ممکن است به بروز حس خستگی کمک کند.
من از قرص های ضد بارداری استفاده میکنم، اما این ماه پریود نشدم. آیا من باردار هستم؟
اگر به طور مرتب از قرص های ضد بارداری استفاده میکنید، احتمال باردار شدن شما بسیار کم خواهد بود. این قرص ها همانطور که در بالا نیز گفته شد بسیار موثر میباشند. پریود نشدن لزوماً به این معنا نیست که شما باردار هستید. به طور مثال ممکن است پوشش داخلی رحم شما به مقدار مورد نیاز ساخته نشده و در نتیجه هنوز به زمانی که باید از رحم خارج شود نرسیده باشد. توجه کنید که اگر قاعدگی بیش از دو ماه متوالی اتفاق نیفتاد، قبل از شروع خشاب جدید قرص، با پزشک خود صحبت کنید.
چه زمانی تست بیبی چک انجام دهیم؟
بهترین زمان انجام تست بیبی چک، بعد از دیر شدن پریود است. روز اول پس از روز پریود نشدن لحظهی خوبی برای انجام تست بارداری خواهد بود. اگرچه که یک هفته پس از گذشت زمان قاعدگی مورد انتظار، میتواند نتایج دقیق تری ارائه دهد.
منبع: سایت عروسکو
کپی برداری با لینک به منبع مجاز است.
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |