نویسنده : دکتر نسیم کریمی
بازیگران سینما و تلویزیون فارغ از اینکه در چه کشوری هستند و یا چه ملیتی و رنگ پوستی دارند، همواره مورد توجه اکثریت مردم واقع میشود که به گفته خودشان این لطف مردم به آنها است. این حالی است که هرچه لطف مردم به آنها بیشتر شود فاصله آنها از مردم نیز بیشتر میشود و گه گاهی خبرهایی از این و آن سو به دست میرسد که آنها در گوشه و کناری به مردم بی احترامی کرده اند یا آنها را پس زده اند و یا در عمل نشان داده اند که مردم اهمیتی برای آنها ندارند. به جرات میتوان گفت هیچ یک از بازیگران در شبکه های اجتماعی رسمی شان پاسخگوی مردم نبوده و نیستند حتما دلیل میآورند که وقت ندارند یا این همه پیام را چطور جواب بدهند یا... من میگویم همانطور که ادمین استخدام کرده اید تا برخی کامنتها را پاسخ دهد (بدلیل داشتن نمره مثبت در اینستاگرام) همانطور هم 4 تا 5 ادمین دیگر استخدام کنید تا پاسخ سوالات و درخواست های مردم را نیز بدهید هزینه این کار بیشتر از 3 میلیون تومان نخواهد شد. اما مسئله اینجاست که پیام های مردمی از نظر اینها آنقدرها هم مهم نیست و وقت تلف کردن است(!) بدلیل اینکه به صورت شخصی است و کسی از پاسخ گویی آنها مطلع نمیشود اما کافیست همین سوالات را در فضای عمومی یا رسانه از آنها بپرسید آنگاه میبینید که برای فریب مردم چقدر فروتنانه و دوستانه پاسخگو خواهند بود!!!!!!!
چند وقتی است که اگر به پیام های بازرگانی تلویزیون یا بیلبوردهای خیابانی توجه کرده باشید، نوعی تبلیغات منسوخ شده را مشاهده خواهید کرد، آن هم حضور بازیگران یا سلبریتی ها به عنوان یک عنصر محرک {فروش} تبلیغاتی دیده میشوند، این بازار اینقدر داغ شده است که برای خرید یک دوغ (متشکل از آب و ماست و نمک) باید با چهره های این افراد مواجه شویم.
باید بگوییم که این مدل تبلیغات بیش از 10 سال است که در کشورهای رسانه ای جهان، مثل امریکا و انگلستان منسوخ شده است (حذف نشده است بلکه منسوخ است جز در موارد خاص با اهداف دیگر تبلیغاتی)، به نظر شما این بازار فریب دهنده و سراسر تبلیغات پوچ چرا در ایران روی بورس آمده است. آیا قبل از این سالها بازیگران با شرکت ها همکاری تبلیغاتی نمیکردند و الان وارد گود شده اند؟
اگر از یک مشاور تبلیغاتی که تازه از دانشگاه فارغ تحصیل شده و تجربه کافی در زمینه تبلیغات، بازرگانی و فروش را ندارد، بپرسید: چگونه فروشم را افزایش دهم؟ قطعا به شما پیشنهاد استفاده از افراد مشهور را میدهد، در صورتی که دنیای تبلیغات روز به روز در حال چهره عوض کردن است و تکنیک های قدیمی طی چرخه های 10 ساله حذف میشوند.
اگر دقت کرده باشید، بازیگران با وجود شهرتی که دارند اما باز هم بیشتر از همه ی ما (منظور از ما مردم معمولی به زعم آنها است!!) به دنبال شهرت هستند و همواره در تلویزیون، شبکه های مجازی و ... با هر عنوانی که شده جلوی دوربین حاضر میشوند و از تکنیک های مختلف برای افزایش شهرت شات استفاده میکنند، این کار به این دلیل است که با فعالیت در رسانه ها علاوه بر حسن شهرت و اعتبار سازی برای خود میتوانند رقم های قراردادهایشان را در سینما و تبلیغات افزایش دهند (تا جایی که در برنامه های رئالیتی شو که در تعریف آن حضور مردم غیر مشهور ذکر شده است باز هم این سلبریتی ها هستند که حضور دارند) و در این بین کافیست تا صحبتی از مالیات دادن جلوی آنها گفته شود؟ آنچنان ننه من غریبم بازی در میآورند و هزاران استدلال میکنند، که پشیمان شده و ترجیح میدهی برای التیام لطمه ی وارد شده به روح و احساسات لطیفش، کل حقوق کارگران را برای او واریز کنی!!! به راستی که مردم ما دیگر آگاه شده اند و گول این بازی ها را نمیخورند.
مردم میدانند که نباید اعتماد کرد
بعد از معذرت خواهی و مظلوم نمایی دسته جمعی بازیگران بابت جهت دهی شان در جریان انتخابات، اعتماد مردم از آنها و حرف هایشان سلب شده است و مردم فهمیده اند که نباید به حرف های آنها توجهی داشته باشند و فقط در قاب تلویزیون و در قالب بازیگری و سینما به آنها نگاهی بیاندازند.
مردم میدانند که حضور یک بازیگر یا سلبرینی در تبلیغ یک محصول نمیتواند متضمن کیفیت یا برتری آن محصول باشد و صرفا یک زد و بند مالی است.
من به شخصه هیچگاه از فلان چای استفاده نمیکنم و ترجیح میدهم از چای جهان یا احمد (فارغ از اینکه چه نوع تبلیغی انجام دهد) استفاده کنم، حال اگر کل بازیگران ایران و جهان هم در تبلیغ فلان چای حاضر شوند من باز هم جهان یا احمد مصرف میکنم چون با آنها راحت تر هستم و از نوشیدن این برندها لذت میبرم.
مردم میدانند که نظرات و جهت دهی های این بازیگران صرفا یک عقیده شخصی (نظرات شخصی) است و نباید به عنوان الگو یا حرف حق پنداشته شود.
من از دیدن آگهی هایی که بازیگران حضور دارند ناراحت میشوم و آن را توهین به شعور خود و مردمم قلمداد میکنم، تا حد کم و برای چند برند خوب است اما وقتی تعداد از حد فراتر برود حتما مافیایی در کار است.
مردم میدانند که گروه سینماگران انسان های خاص (به گفته خودشان) نیستند، آنها صرف اینکه یک دوربین دارند و تعدادی فیلم سینمایی (خوب یا بد) بازی کرده اند و چهار تا دیالوگ خوانده اند، نمیتوانند خود را برتر از مردم قلمداد کنند و یا آنها را به شمار نیاورند و دیگر اجازه ندارند مردم را مردم معمولی یا عادی خطاب بکنند، این مردم معمولی، خاص هستند که در شرایط کنونی، کمر راست میکنند یا تحصیل کرده و به کشورشان خدمت میکنند، پزشکان این سرزمین، مهندسان، نخبه ها، مدرسان، محققان، دانشمندان و نان آوران خانه و مادران مملکتم خاص هستند نه شمایی که با کمک هزاران نفر و به دست تقدیر به جایگاه کنونی تان رسیده اید و ای کاش که به اندازه ی نانوای محل مان فایده ای برای این مردم داشتید.
در آخر باید بگوییم که تبلیغات در کشور رنگ و بوی خاصی پیدا کرده است و تبدیل به بنگاهی برای قراردادهای کلان و تبلیغات تحمیلی شده است، حتی برنامه سازان نیز از کیفیت کار خود کاسته اند و سعی میکنند با حضور چهره های مشهور اشتباهات و ضعف های خود را پوشش دهند و به درآمدهای بیشتر (البته مقطعی) دست پیدا کنند و جالب است بدانید که هرچه این روند ادامه پیدا کند به آگاهی مردم افزوده میشود و حتی کسانی که در این زمینه مطالعاتی ندارند پی به این بازی های تبلیغاتی و خود نمایی ها خواهند برد و به زودی زود از این شیوه دلزده و حتی متنفر خواهند شد. حضرت علی (ع) در هرکاری مردم را تشویق به اعتدال و میانه روی کرده است.
منبع: سایت عروسکو
کپی برداری با لینک به منبع یا ذکر نام منبع مجاز است.
بستن *نام و نام خانوادگی * پست الکترونیک * متن پیام |