من مژگان دادفر در سال 1347 در شهر تهران به دنیا آمدم.از همان بچگی به کسب و کار علاقه داشتم و در دوران دبیرستان چون در عربی و انگلیسی تبحر داشتم با تقریبا یک سوم هزینه معلم خصوصی در آن زمان تدریس می‌کردم و همچنین بعد از گرفتن دیپلم دوره ای به آموزش خیاطی نیز مشغول شدم. بعد از ازدواج در یک موسسه مشهور در فرانسه جهت آموزش ثبت نام کردم. پس ازبازگشت نامه ای از این موسسه به دستم رسید که من در این موسسه شاگرد اول شدم و در دوره بعدی به صورت رایگان می‌توانم در این کلاس ها شرکت کنم. بعد از بازگشت در مطبی شروع به کار پوست و زیبایی کردم. اندکی بعد، با پول به دست آمده دوباره عازم فرانسه شدم تا در دوره کامل تری شرکت کنم. در این سفر به کشور فرانسه با یک برند فعال در زمینه زیبایی پوست و مو آشنا شدم، از طرف این مجموعه به من پیشنهاد مارکتینگ و برگزاری سمینار های آموزشی در ایران داده شد، در واقع آنها به دنبال راه اندازی شعب در ایران با مدیریت و همکاری بنده بودند که پس از مدتی همکاری من با این شرکت موفق به گسترش شعب این برند در شهر های مختلف کشور عزیزمان ایران شدم. از آن زمان به عنوان نماینده برند بار ها عازم فرانسه شدم و تعدادی کارآموز نیز برای شرکت در سمینارهای مختلف آموزشی با خود همراه کردم. در این سفرها دوره میک آپ و تاتو را هم آموزش دیدم تا بتوانم کار خودم را گسترش دهم و علاوه بر میک آپ در فیلد آموزشی هم وارد شوم. در دوره میک آپ برای بار دوم شاگرد اول شدم و به همین دلیل باز پیشنهاد همکاری با یکی از برند های آرایشی فرانسوی در ایران با من مطرح شد. برای گسترش کارم، در سالن آرایشی که در پل صدر واقع بود شروع به کار کردم و محل کارم را از آریاشهر به آن مکان تغییر دادم. در این تغیرات و تحولات بودم که دخترم به دنیا آمد ولی به دلیل مشکلات مالی نتوانستم او را به مهد بفرستم و در نتیجه او را نزد مادرم گذاشتم، تا 4 سالگی او نزد مادرم زندگی می‌کرد، من آنقدر کار می‌کردم که به خاطر نبودنم در کنار دخترم گاهی او مرا نمی‌شناخت. از آن زمان به بعد هر سال برای دوره های جدید به فرانسه می‌رفتم. پس از مدتی با یکی از دوستان برای تاسیس سالن زیبایی شراکت کردم ولی متاسفانه در این امر با مشکلاتی مواجه شدم که در نتیجه باعث ور شکستگی من شد. دوباره به مدت دوسال در سالن زیبایی در پل صدر که قبلا مشغول به کار بودم شروع به فعالیت کردم. بعد از آن تصمیم گرفتم مستقل شوم و در مطب پزشکی یکی از بستگان مشغول به کار شدم. یک روز در حالی که مشغول به کار در مطب بودم، خانمی از اتحادیه با من تماس گرفت و خودش را رییس اتحادیه معرفی کرد و مرا به دلیل نداشتن مجوز مورد بازخواست قرار داد پس از مراجعه ایشان به محل کار من و آشنایی بیشتر با شخص بنده موافقت کرد تا به من جواز کسب دهد، برای دریافت جواز کسب مجبور شدم جای کوچکی در خیابان ملاصدرا اجاره کنم. بعد از مدتی کار،از بانک پارسیان وام گرفتم که به سختی توانستم ملک 88 متری را با قسط های سنگین خریداری کنم.من کارم را با 5 تا 6 نفر شروع کردم اکنون این تعداد به 90 نفر پرسنل رسیده است. مدتی بعد توانستم تمام اقساط بانک را پرداخت کنم و به دلیل خوش حسابی وام بیشتری از بانک بگیرم که با آن پول طبقه های دیگری در همان آپارتمان را یکی یکی خریداری کردم.حالا دیگر من کار نمی‌کردم و پرسنل برای من کار می‌کردند. شاید بتوان گفت ما برای پیشرفت در زندگی یک صف داریم، کسانی که الان سر صف ایستاده اند یک روزی همه ته صف بوده اند. ﻣﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻳﺎﺩ ﺑﮕﻴﺮﻳﻢ، ﻛﻪ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺛﺎﺑﺖ ﻛﻨﻴﻢ. ﻣﻦ ﺗﻌﺪﺍﺩ ﺯﻳﺎﺩﻯ ﺍﺯ ﺁﺩﻣﻬﺎﻯ ﻣﻮﻓﻖ ﺭﺍ ﻣﻰ ﺷﻨﺎﺳﻢ ﻛﻪ ﺭﺍﺯ ﻣﻮﻓﻘﻴﺘﺸﺎﻥ ﺑﻜﺎﺭﮔﻴﺮﻯ ﺗﻮﺍﻧﻤﻨﺪﻯ ﻫﺎﻯ ﺧﻮﺩﺷﺎﻥ ﺑﻮﺩﻩ ﺍﺳﺖ. ﺷﻤﺎ ﻫﺮﮔﺰ ﻧﺒﺎﻳﺪ ﺍﺟﺎﺯﻩ ﺑﺪﻫﻴﺪ ﻛﻪ ﺩﻳﮕﺮﺍﻥ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ، ﺭﻭﺣﻴﻪ ﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺧﺮﺍﺏ ﻛﻨﻨﺪ .ﻣﻦ ﻫﻴﭽﮕﺎﻩ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻰ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﺑﺎ ﺧﻮﺩ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎﺭ ﻧﻤﻰ ﺁﻭﺭﻡ .ﻫﻤﻴﺸﻪ ﻣﺸﻜﻞ ﻭ ﻧﺎﺭﺍﺣﺘﻰ ﻫﺎﻳﻢ ﺭﺍ ﭘﺸﺖ ﺩﺭ ﻣﻰ ﮔﺬﺍﺭﻡ ﻭ ﺑﻌﺪ ﺑﻪ ﻣﺤﻴﻂ ﻛﺎﺭﻡ ﻭﺍﺭﺩ ﻣﻰ ﺷﻮﻡ ﭼﻮﻥ ﻣﻌﺘﻘﺪ ﻫﺴﺘﻢ ﻛﻪ ﻣﺎ ﺩﺭ ﻛﺎﺭ ﺣﻖ ﻧﺪﺍﺭﻳﻢ ﻛﻪ ﺑﺮﺍﻯ ﻫﻤﻜﺎﺭﺍﻥ ﻭ ﻣﺸﺘﺮﻯ ﻫﺎﻳﻤﺎﻥ ﻓﻀﺎﻯ ﻣﻨﻔﻰ ﺍﻳﺠﺎﺩ ﻛنیم.